Prezident Administrasiyasının keçmiş rəhbəri Ramiz Mehdiyev, bildiyiniz kimi, Təhlükəsizlik Şurasının üzvlüyündən də çıxarıldı. Ona verilmiş yüksək dövlət təltifləri də geri alınacaq, buna da şübhə yoxdur. Səbəb məlumdur: Ramiz Mehdiyev dövlətə xəyanətdə, dövlət çevrilişinə cəhddə ittiham olunub.

Mediada, mötəbər informasiya qaynaqlarında Ramiz Mehdiyevin gizli komandasının üzvlərinin adları da çəkilir. Bunlar vurulmuş nazirlər, başqa keçmiş məmurlardır. Aralarında hazırkı deputatlar da var.

Bununla bağlı bəzi məqamlara - baş verənlərin daha çox mənəvi tərəflərinə diqqət edək.

Əvvəlcə, bu fakta baxaq: Azərbaycanın sərnişin təyyarəsi Rusiya səmasında vurulub, onlarla insanımız həlak olub, yaralanıb. Azərbaycan təbii və haqlı mövqe bildirib: törətdiyi əmələ görə üzr istəməyi, günahkarları cəzalandırmağı, zərərçəkənlərə kompensasiya ödəməyi tələb edib. Millət üçün ağır, dövlət üçün çox mürəkkəb bir vəziyyətdə Ramiz Mehdiyev, görün nə edib! O, Rusiya hakimiyyətinə Azərbaycanda dövlət çevrilişinə dair plan göndərib, çevrilişə dəstək istəyib. Hətta düşmənin mərdi də öz düşməninin itkilərinə, faciəsinə sayğı duyur.

Hakimiyyət hərisliyi, yenidən yüksək vəzifə eşqi adamın gözlərini nə qədər tutmalıdır ki, Rusiyanın vurduğu təyyarədə həlak olmuş insanların, öz soydaşlarının qanı üzərindən elə həmin Rusiya ilə çevriliş bazarlığı etməyə çalşsın.

Deməli, belə insanların dəyər hesab etdikləri mənəvi ölçüsü deyil, yalnız maddi ekvivalenti olan nəsnələrdir.

Bu, vurğulamaq istədiyim birinci məqamdır. İkincisinə gəlsək, bu adam 25 ilə yaxın bu müstəqil dövlətin hakimiyyət ierarxiyasında formal olaraq dördüncü, real olaraq vəzifəcə ikinci şəxs olub. Özünə məxsus olan və olmayan səlahiyyətlərə sahiblik edib. Üstəlik 90-a yaxın yaşı var. Bundan sonra ölkənin birinci şəxsi olmaq eşqinə düşmək siyasi qocalıqda kriminal yorğalıq deyilmi?! Eləcə də, onun "komandası" kimi adları çəkilən keçmiş məmurlara baxaq: bu adamlar onsuz da dövlət sistemində çox yüksək vəzifələr tutmuşdular. Bu vəzifələrdən bəziləri strateji postlardır. Əgər sənin bir parçası - üzvü olduğun siyasi komanda hakimiyyətdədirsə, sənə də hansısa bir sahə etibar edilibsə, bir vəzifə verilibsə, ya da heç uyğun görülməyibsə, verilməyibsə, sənin üçün nə fərqi var, sən hansı ierarxik pillədəsən, hansı mənsəbdəsən?! Ac, açıqda qalmayacaqsan ki! Başının üstündə bir dam, süfrəndə bir tikə çörəyin onsuz da olacaq. Nazir, yüksək vəzifəli məmur olmusan, normal, təmiz işləmisənsə, sabiq olduqdan sonra sənə işmi tapılmayacaq?!

Sənin idealların, dünyagörüşün qalibdirsə, layiq oldun, ya olmadın, qadir oldun, ya olmadın, gərək mütləq vəzifə tutasan?! Həm də əvvəlkindən də yüksək olanını.

Misal üçün, siyahıda Eldar Mahmudovun adı çəkilib. Adam ortabab polis zabiti olduğu halda zamanında keçmiş Milli Təhlükəsizlik Nazirliyi kimi strateji bir struktura rəhbər təyin olunmuşdu. Deyək, çevriliş yolu ilə Ramiz Mehdiyevin dəstəsində hakimiyyətə qayıtsaydı, öz profilinə uyğun hansı postu tutacaqdı ki, əvvəlkindən daha mühüm, yüksək olsun?! Yaxud Elmar Məmmədyarov alababat bir diplomat olub; yenidən gəlib nə olasıydı ki?! Doğrudanmı, mühüm dövlət postları tutmuş bu şəxslər bu qədər cılız, xırda hisslərlə yaşayan, bu qədər məhdud kateqoriyalarla düşünən adamlar olub?! Bəlkə də kimsə buna inanmayacaq, ancaq doğrudan da, belə olublar və belədirlər.

P.S. Ərəb xəlifələri öz qardaşlarının gözünü niyə oydururdu? "Burda mənəm, Bağdadda kor xəlifə" deyimi də ordan qalıb. Osmanlıda bir şahzadə taxta çıxanda öz qardaşlarını, qardaşlarının oğullarını edam edirdi və sair. Niyə?! Çünki onsuz da kifayət qədər varidatı, təminatı olan, hakim ailəyə mənsub adamlar hakimiyyət hərisliyinə düşürdülər, ölkədə nizamı pozurdular. Mən illər əvvəl də bu haqda yazmışdım: Xəlifənin qardaşı, yaxud Osmanlı sultanının oğlu məgər öz ailəsinin hakimiyyətində ac qalasıydı?! Yox! Bunlar xroniki hakimiyyət çatışmazlığı sindromuna yoluxmuş, tipik səlahiyyət aclığı keçirən dar düşüncəli, kor zehniyyətli - içindən kiçik adamlar idilər...

Bahəddin Həzi, Bizimyol.info