Tanınmış teleaparıcı və aktyor Şəhriyar Əbilov Moderator.az-ın suallarını cavablandırıb. DİA.AZ onunla söhbəti təqdim edir:
-Şəhriyar bəy, bir neçə ay bundan əvvəl Hindistanda filmə çəkilməyinizlə bağlı məlumatlar yayıldı. İstərdim daha ətraflı özünüz danışasınız. Nə filmidir, rolunuz nədir?
-Bilirsiniz ki, artıq 5-6 ildir ki, hindistanlılar bizim ölkəmizdən məkan olaraq istifadə edib, filmlər çəkirlər. Ən keyfiyyətli Hindistan filmlərini Bollivud çəkir. Bizim ölkədə Bollivudun bir çəkilişi var idi, kastinq etdilər, aktyorlar seçildi. Azərbaycanlı iş adamını oynayan aktyor roluna sonda qərara gəldilər ki, məni dəvət etsinlər. Dəvət etdilər, görüşdük. İlk görüşdə qiymətdə razılaşma olmadı, daha sonra razılaşdıq. Mənim Bakıda iki gün çəkilişim oldu. Sonra onlar çıxıb Hindistana getdilər. Filmi çəkən şirkət Hindistanın məşhur aktyoru Salman xanın öz prodakşınıdır. Baş rolda da onun yaxınları oynayırdı.
Səhnələrimi baxıb müzakirə edəndən sonra düşünüblər ki, məni Hindistana dəvət etsinlər. Hindistana getdim. Mənim üçün Hindistan yad ölkə deyil. Artıq ikinci dəfədir ki, orada oluram. Sağ olsun səfirliyimiz 1 illik viza verdi, bizə çox böyük hörmət etdilər. İki gün çəkilişimiz oldu. Mumbay şəhərindən üzü Qua şəhərinə gedəndə yolüstü istirahət mərkəzinin möhtəşəm bir otelində hovuz kənarında və otelin içində çəkilişlərimiz baş tutdu. Baş rolu oynayan xanımla birgə səhnələrim oldu. Bir şeyi vurğulaya bilərəm ki, Azərbaycanda hind filmləri çəkilib və aktyorlarımız oynayıb. Amma Bollivuda dəvət olunan ilk azərbaycanlı aktyor mən oldum. Özü də Salman xanın rəsmən rəhbərlik etdiyi prodakşın tərəfindən dəvət olunmaq mənim qismətimə düşdü. Bu da bir tarixdir. Filmdə inglis dilində oynayırdım, mətnləri əzbərləyirdim, mənimsəyirdim. İnanıram ki, filmdəki obrazım uğurlu alınıb. Yaxın zamanda film Hindistan kinoteatrlarında gedəcək və qismət olsa “Netflix” platformasında yayımlanacaq.
-Aztv-də çalışırsınız. Dövlət kanalıdır, çox ciddi platforması var. Amma siz hər zaman şou sahəsində olmusunuz, birdən-birə dövlət kanalında çalışmaq sizə çətin olmadı ki?
-Bəli, hazırda Azərbayca Dövlət televiziyasındayam. Artıq 2 ildən çoxdur ki, orada fəaliyyət göstərirəm. Bunun yaxşı cəhətləri həddindən artıq çoxdur. Bu da ondan ibarətdir ki, verilişi keyfiyyətli etməyə çalışırıq, nitqimizə fikir veririk. Buna baxmayaraq mən çox sərbəst aparıcıyam, standart aparıcı deyiləm. Öz dinamikam, öz şoum var. Amma kanalın senzurasına, bəzi qanunlarına riayət etmək şərtilə hər şey davam edir. İstəyir geyimdə olsun, istəyirsə də sözlərdə. Mən özüm şou aparıcısı olduğuma görə elə dövlət kanalında da şou, əyləncəli veriliş aparıram. Bu başqa kanalların şou verilişlərindən heç də geri qalmır. Rəqsi, söhbəti, gülüşü yerindədir. Kanalın daxilindəki reytinqlərdə də yüksək səviyyədədir. Azərbaycan dövlət televiziyasının yeganə əsas şou verilişidir. Qonaqlarım da Azərbaycanın yetərincə tanınmış ulduzlarıdır. Hər müğənni ora çıxa bilmir. Bayağı oxuyanlara bu verilişə çıxmaq qadağandır. Bu da məni sevindirir ki, istəmədiyim qonağı reytinqə görə efirə çağırmıram. Bu günlərdə “Düşən pullar” adlı çox böyük bir layihəm başlayacaq. Bu layihə böyük səs-küy qoparacaq. Ulduzlarla oyun olacaq. Uduşlar da pis deyil (gülür).
-Şəhriyar bəy, niyə görə bizim efirlərin əksəriyyəti sırf müğənni üzərində qurulub? Müğənnisiz efir tamaşaçıya həqiqətənmi maraqsızdır?
-Bizdə reytinqə görə sistem yerində deyil. Əvvəllər kanallar öyrədirdilər, indi məcburən tamaşaçının istədiyini göstərirlər. Müəllim tələbənin nə istədiyini ona verir. Bu sistem də heç də yaxşı yerə aparmır. İllərdir ki, görürsünüz televiziyalar çökür, qalxmır. Sosial media ondan çox gündəmə gəlir. Bunun qarşısını almaq üçün bir müddət reytinq sistemini kənara qoyub, kanallar keyfiyyət diktə etməlidir. İntelektual şoulardan tutmuş, keyfiyyətli müğənnilərə qədər. Diktə etməlidir, diktə edəndən sonra 1 il, il yarım, 2 il sonra insanlar efirdə nə varsa məcburən onu qəbul edəcəklər. Belə olan halda da yenə də tələbə artıq müəllimdən müəllimin ona verəcəyini qəbul edib öyrənəcək.
-Aparıcı yoxsa aktyorluq. Hansı sizə daha yaxındır?
-Rəssamlıq Akademiyasında 3-cü kursda oxuyuram. Rəsm çəkirəm. Yəni, iki yox, üç peşəm var (gülür). Amma rəssamlıq hələ ki, ilkin mərhələdir. Onu bu sıralara qoşmaya da bilərik. O ki, qaldı hansı daha mənə yaxındır sualına. Mən ikisini bir arada aparmaq istəyirəm. Biri o birinə mane olmasın. Hansı böyüyərsə o birisi balacalaşacaq. Hal-hazırda həm aparıcıyam, həm də aktyoram.
-Oğlunuz Osmanın incəsənət sahəsində olub, hansı sənətinizi davam etdirməyini istərdiniz?
-Hazırda oğlumu heç bir yerə yönləndirməklə məşğul deyiləm. Hələ ki, o elə bir yaşdadır ki, böyümə, öyrənmə prossesləri keçir. Gələcəkdə böyüyəcək, özünü tanıyacaq, axtaracaq, tapacaq. Onun inkişaf dövrü inşallah ki, qabaqdadır. O yolda sözsüz ki, anası da, atası da ona dəstək olmağa, onun yanında olmağa hazırdırlar. Amma mən durub yönləndirim ki, incəsənət adamı olsun, aktyor olsun yox. Özünün nəyə sevgisi, marağı olacaqsa mən o yolda ömrümün axırına qədər onun yanında olacağam.
-Şəhriyar bəy, sizcə bu sahədə dost və dostluq varmı?
-Əgər sənin diplomatlığın varsa, bəzi anlarda bağışlamağı bacarmalısan. Bəzi anlarda hardasa nəyisə şişirtməyib dostuna bağışlayırsansa, dostluq uzun ömürlü olur. Çox istəyirsənsə, doğmalığın varsa, ona görə çox şeyləri fəda verəcəksənsə, deməli dostluq uzun ömürlüdür. Müvəqqəti dostlar çox görmüşük, tez-tez gəlib gedirlər ətrafımızdan. Tanınmışlığımıza görə bizə yaxın dururlar, sonra dost adıyla özlərini göstərirlər, jestlər edirlər, sonra da görürsən ki, o deyil, yalandır, falşdır. Onları silib atmağı çox gözəl bacarırıq. Son zamanlar artıq elə bir yaşım var ki, mənə yaxın gələn insanı tanıyıram. Bir şey də var, hamımız onu hiss etmişik. Bir də bir şey var, hamımız onu hiss etmişik. Birinci baxışdan ürəyində bir siqnal olur, hansı ki, sənə doğru deyir. Bax ona qulaq asmaq lazımdır. O istər-istəməz nəsə bildirir. Bəzən onu boş buraxırıq ki, yoxe yox, o axı yaxşı uşaq idi. Sonda görürsən ki, həqiqətən də o siqnal elə yerində gəlmişdi. O siqnala qulaq asmaq lazımdır. Ya silib atmaq, ya da əksinə dost olmaq lazımdır. Yenə də yaşı vurğulayacam. Biz elə yaşdayıq ki, yeni dostlardan ehtiyyat edirik, köhnə dostların qədrini bilməyə çalışırıq.
-İnsanın hədəflərinə çatması üçün öncə onda hansı xüsusiyyət olmalıdır?
-Çox gözəl sualdır. Əgər bir şeyi istəyirsənsə, öncə ona inanmalısan. Əgər inam varsa mütləq ki, o inamın yanında bir az da iddialı dirənmək olacaqsa, səbrlə, dözümlə axıra qədər o işin arxasınca gedəcəksənsə, inan ki, o iş alınacaq. Mümkün deyil ki, alınmasın. Bir dəmir parçasını götürün divara vurun. Bir gün vuracaqsan qırılmayacaq, yorulacaqsınız ki, bu qırılmır. 2-ci gün qırılmır, 3-cü gün qırılmır. Amma yenə də zərbə öz sözünü deyir. Siz dayanmırsınız. Dayanmadığınıza görə də bir gün oradan bir deşik açılacaq. Bir gün o vurduğunuz yer dağılacaq və yol açılacaq. Bu onun məntiqidir ki, bir işin üstünə axıra qədər düşüb, sonuna qədər gedəndə o işin alınmamağı mümkün deyil. Mütləq ki, alınacaq.
-Həyat gözləmədiyiniz anda sizə nələri yaşatdı? Yaxşı yaxud da pis olanlar..
-Həyat gözləmədiyim anda mənim qarşıma sürprizlər çıxarır. Hər zaman belədir. Şok, travma aldığım sürprizlərim də olub. Sevindirici, xoşbəxt edəsi sürpzirlər də həyatımda çox olub. Nə olursa-olsun hamısı Allahdandır. Bir müddət sonra başa düşürsən ki, bu bir mükafat idi.