“Səhhətim və psixoloji vəziyyətim ağır olduğu halda, mənə əmək qabiliyyətli şəxs kimi yanaşılır. İki ildir əlilliklə bağlı aldığım müavinət dayandırılıb. Sosial təminatımın dayandırılması ailəmin maddi və mənəvi durumuma ciddi zərbə vurur”.

Bu şikayətlə “Qafqazinfo”ya qazi, Neftçala rayonu, Aşağı Surra kənd sakini Ələmov Əliabbas Şəmsəddin oğlu müraciət edib.

28 yaşlı vətəndaş 2020-ci ilin sentyabrından hərbi təlimlərə cəlb olunaraq Beyləqanda yerləşən “N” saylı hərbi hissədə xidmətə başladığını bildirib: “27 sentyabr tarixində başlayan 44 günlük Vətən müharibəsində ön cəbhədə iştirak etmişəm. Füzuli rayonu istiqamətində gedən döyüşlər zamanı düşmənin atdığı 120 mm-lik artilleriya mərmisi nəticəsində ağır yaralanmışam. Yaralandıqdan sonra Füzuli, Beyləqan və Biləsuvar rayon Mərkəzi Xəstəxanalarında müalicə almışam. Təxminən 1 aya yaxın müddətdə yerimə qabiliyyətim olmayıb. Vəziyyətimin ağırlaşması səbəbindən “Papanin hospitalı”na köçürülmüşəm”.

Üç uşaq atası olan qazinin sözlərinə görə, müharibədən sonra səhhətində ciddi psixoloji pozuntular – şəxsiyyət pozuntusu, depressiv tutmalar və qıcolmalar yaranıb: “Bu səbəbdən psixi sağlamlıq mərkəzlərinə müraciət edərək müalicə almışam. Səhhətimdə heç bir yaxşılaşma olmadığı üçün Dövlət Tibbi-Sosial Ekspertiza və Reabilitasiya Agentliyinə müraciət etdim və 2023-cü ilin 18 iyun tarixində 2 il müddətinə III dərəcəli əlillik təyin olundu. Lakin əlilliyin müddəti bitdikdən sonra bu il iyunun 30-da keçirilmiş təkrar əyani müayinədən sonra əlilliyim dayandırıldı. Dəfələrlə müxtəlif qurumlara müraciət etsəm də, şikayətlərimə ciddi yanaşılmayıb, problemin həlli istiqamətində heç bir tədbir görülməyib. Halbuki bu gün də dərman preparatlarını mütəmadi şəkildə qəbul edirəm.

Əlillik müddətində və ondan sonra dəfələrlə gecə saatlarında ev şəraitində halım pisləşib, qıcolma, nəfəs darlığı və depressiv tutmalar səbəbilə Salyan Rayon Mərkəzi Xəstəxanasının Təcili Yardım Şöbəsinə yerləşdirilmişəm. Bu hallar səhhətimin hələ də normallaşmadığını və əmək qabiliyyətli kimi qiymətləndirilməyimin əsassız olduğunu sübut edir”.

Əliabbas hazırda heç bir yerdən gəliri olmadığını, mövcud maddi və sosial vəziyyətin ailəsi üçün son dərəcə ağır olduğunu dilə gətirir: “Bu şəraitdə əmək qabiliyyətli hesab olunmağım mənim üçün həm psixoloji, həm də fiziki baxımdan dözülməzdir. 3 azyaşlı övladım var və onların maddi təminatı mənim üzərimdədir. Hazırda həyat yoldaşım və üç azyaşlı övladımla birlikdə atamın evində, valideynlərim və əqli qüsurlu bacımla birlikdə yaşayırıq. Şəxsi evim, torpaq sahəm və təsərrüfatım yoxdur. Həyat yoldaşım xadimə kimi çalışır və aylıq 350 manat əməkhaqqı alır. Ödəməli olduğum kredit borcu təxminən 15 min manat təşkil edir”.

Məsələ ilə bağlı Dövlət Tibbi-Sosial Ekspertiza və Reabilitasiya Agentliliyinə müraciət etdik. Agentliyin İctimaiyyətlə əlaqələr və daxili kommunikasiya şöbəsinin müdiri Tural Qurbanov sorğumuzla bağlı açıqlama verib: “Neftçala rayon sakini, 1997-ci il təvəllüdlü Ələmov Əliabbas Şəmsəddin oğlu ilə bağlı tibb müəssisəsi tərəfindən rəsmiləşdirilən göndəriş (forma-88) əsasında ötən ay Dövlət Tibbi-Sosial Ekspertiza və Reabilitasiya Agentliyində onun əyani müayinəsi aparılıb.

Səhiyyə Nazirliyinin və Agentliyin həkim-ekspertlərinin birgə müayinəsi zamanı Ə.Ələmovun sağlamlığında əlillik əlamətinin olmadığı müəyyən edildiyindən ona əlillik təyin edilməyib”.

Qazinin maddi vəziyyətinə dəstək məqsədilə mümkün ola biləcək proqramlar haqda sualı isə nazirlik belə cavablayıb: “Nazirlik tərəfindən Əliabbas Ələmova məşğulluq məsələsində dəstək göstərilib. 2021-ci ildə onun üçün özünəməşğulluq proqramı çərçivəsində qoyunçuluq təsərrüfatı yaradılıb”.

Qeyd edək ki, Ə.Ələmov müharibədə göstərdiyi şücaətə görə “Cəsur döyüşçü”, “Vətən müharibəsi iştirakçısı”, “Füzulinin azad olunmasına görə”, “Cəbrayılın azad olunmasına görə”, “Xocavəndin azad olunmasına görə” və “Şuşanın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.