"Mən nə olursa-olsun hər gün onlara zamanımı ayırıram"
22-05-2023, 09:59
Tanınmış aparıcı Könül Muxtarova Moderator.az-ın suallarını cavablandırıb. DİA.AZ onunla söhbəti təqdim edir:
- Könül xanım, bu gün doğum gününüzdür. Sizi ürəkdən təbrik edirəm. Bu ilki doğum gününüzü necə qeyd etdiniz?
- Bu gün 34 yaşım tamam olur. Ötən ilki doğum günümü böyük çevrədə və təntənəli şəkildə qeyd etmişdim. 44 günlük Vətən müharibəsindən sonra, artıq il yarım idi ki, mənim ailəmdə, evimdə xoş günlər qeyd olunmurdu. İstəsəydim də, edə bilmirdim. Deyirlər ki, 33 yaş qadın üçün cənnət yaşıdır. Ona görə də keçən il şəhid qadınlarının halallığını alaraq, onların ilk çıxışıyla başlayan tam fərqli formada özümə doğum günü keçirmişdim. Bu ilki 34 yaşımı ümumiyyətlə qeyd etmədim. Çünki doğum günümdə işdə-səhnədə oldum. Amma may ayının 20-dən 21-nə keçən gecə ailəm, övladım, ən yaxın, doğma, sevdiyim insanlar yanımda oldular. Onlar mənə sürpriz etdilər. Hədiyyələrim çox fərqli, çox maraqlı idi. Bu il mənim hədiyyələrim yalnız qızıldan ibarət oldu. Bir az gülməli səslənir. Elə bil doğmalarım sözü bir yerə qoymuşdular. Düşünürəm ki, xanım üçün bu da ən gözəl hədiyyələrdəndir.
- Könül xanım, illərin aparıcısısınız. Sizi bir çox baxımlı verilişlərdə izləmişik. Bu gün niyə efirlərdə görünmürsünüz?
- Televiziya aləminə gəlməyimdən artıq 17 il keçdi. Son 2 ildir ki, efirə çıxmıram. Əslində bunun bir çox səbəbləri var. Düzünü desəm, özüm də can atmıram. Sağ olsun televiziya kanallarının əməkdaşları, rəhbərləri, onlar tərəfindən bir çox dəvətlər də olur. Amma mən nədənsə istəmirəm. Bilmirəm, gələcəkdə bəlkə yenidən efirə çıxacam. Hamı çox yaxşı bilir ki, mən Mədəniyyət Nazirliyi, Sumqayıt Regional Mədəniyyət İdarəsinin əməkdaşıyam, orada bədii rəhbərəm. Bu vəzifəmdən çox böyük zövq alıram. Çünki çox məsuliyyətli işi çiyinlərimə götürmüşəm. Mədəniyyət işçisiyəm, həmçinin də anayam. Bu məsuliyyətlər mənə bəs edir. Düzünü desəm, efirə aparıcı kimi çıxmağa nə həvəsim, nə də ki, vaxtım var.
- Ümumiyyətlə efirlərdən tamam uzaqlaşmısınız desəm daha doğru olar. Çünki aparıcılar var ki, efirdə fəaliyyətlərini davam etdirməsələr belə, verilişlərdə çıxış edirlər. Sizdə isə tam əksinədir.
- Əslində olur. Ara-sıra hansısa efirlərə qonaq kimi çıxıram. Çox az sayda diqqətimi çəkən verilişlər var. Televiziyaya qarşı marağım və həvəsim ölüb. Bilmirəm ki, buna səbəbkar kimdir yaxud nədir?! Nəyə
görə belə oldu?! Amma nəticə etibarı ilə bu dəqiqə efir mənə maraqlı deyil.
- Tamaşaçı kimi efirləri izləyə bilirsiniz?
- Əlbəttə, izləyirəm. Bu mənim bir az vaxt qıtlığımla da bağlıdır. Efirlərimizdə nə baş verirsə, daha çox sosial şəbəkələrdə onları görürəm. Ən azından məlumatlıyam.
- İzləyərkən nə düşünürsünüz?
- Nə düşündüyüm qoy mənə qalsın. Heç vaxt kimsəni qınamamağa çalışıram. Hər kəsin bir seçimi var, zövqlər fərqlidir. Əlbəttə ki, bizim çox gözəl verilişlərimiz də var. Təəssüflər olsun ki, bunlar o qədər az saydadırlar ki! Çox təəssüf! Düşünürəm ki, hər şey yaxşı olar. Allah hər kəsin ruzisini bol etsin. Televiziya əməkdaşlarının televiziya üçün çəkdikləri əziyyətə, zəhmətə, itirdikləri zamana görə inşallah ki, qazancları daha bol olar. Çünki televiziya işi çox məsuliyyətlidir.
- Tamaşaçılar efirə çıxmadığınıza görə sizi sorğu-sual edirlər?
- Çox olur. Toyda da məni görüb, yaxınlaşıb “niyə efirə çıxmırsınız?” sualını ünvanlayırlar. Verilişlərimə, canlı efirlərimə baxdıqlarını, hətta filan qonaqla, filan barədə söhbət etdiyimi də deyirlər. Hələ 2 ildir efirə çıxmıram. Tamaşaçı xatırlayır, diqqətli tamaşaçılarımız çoxdur. Bu suallar olur. Onlara cavab olaraq deyirəm ki, mən hal-hazırki vəziyyətimdən və tutduğum işimdən çox məmnunam. Bu mənim öz seçimimdir. Buna görə də şadam.
- Gününüz necə keçir?
- Günüm çox dinamik keçir. Haradan başlayıb, harada bitir bilmirəm. Çox az yuxu yata bilirəm. Bu mənə çox xoşdur. Yenə də dediyim kimi Mədəniyyət Nazirliyi, Sumqayıt Regional Mədəniyyət İdarəsinin əməkdaşı olduğuma görə, tədbir və konsertlərimizin təşkili və aparıcılığı mənim üzərimdədir. Mən böyük zövq alaraq bu işi görürəm. Digər saatlarım əlbəttə ki, mənim qızım, onun ehtiyacları, təhsili ilə bağlıdır. Mən buna çox önəm verirəm. Qızım artıq 4-cü sinfi bitirir. Onun dərsi ilə, gedəcəyi yerlərlə, hər bir addımı, gün ərzində geyinəcəyi geyimi, hətta saç düzümü ilə belə özüm maraqlanıram. Təbii ki, həftə sonları konsertlər və el şənliklərində aparıcılıq edirəm. Bu işimdən də çox böyük zövq alıram. Çünki illərdir bir çox ailələrin təkrar-təkrar məclislərində aparıcılıq edirəm.
- Həyatınızı plan üzrə yaşayırsınız?
- Mən planlı insanam. Bunu hər kəs bilir. Mənim ən azı aylıq, həftəlik, gündəlik planım öncədən yazılır. Mən həyatımı bu planla yaşayıram. Təbii ki, bu plana bəzən arzu olunan və arzu olunmayan məqamlar da daxil olur. Mən elə bilirəm ki, bu 34 ili ömrümün son iki ilində yaşadığım kimi yaşamışam. Elə bilirəm ki, həyatımda indi olan insanlar 34 il mənimlə bərabər olublar. Mən bundan sonrakı həyatımı da elə bu günüm kimi yaşamaq istəyirəm. Əlbəttə ki, insanın arzusu olmalıdır. O arzuya çatmaq üçün can atmalıdır. Allahıma hər zaman dua edirəm və deyirəm ki, şükür verdiklərin üçün. Əlbəttə ki, daha çoxunu arzulamalıyam. Daha çox olsa nə xoş halıma. Yetər ki, verdiklərini almasın. Mən bu axarla da, bu minvalla da, bu sevgi, huzur, həyatımda hal-hazırda var olan insanlarla da, ömrümün sonuna qədər yaşamaq istəyirəm. Əlbəttə ki, 1-2 şəxsi arzularım var ki, çox az qalıb ki, onlar da reallaşsın. O zaman sevgim, huzurum, yuvam tam olacaq.
- Həyatınızdakı ən böyük sevgi nədir yaxud kimdir?
- Həyatımın ən böyük sevgisi təbii ki, mənim qızım İncidir. Mən sevirəm, sevilirəm, xoşbəxt qadın, xoşbəxt, bəxtəvər anayam, övladam, sirdaşam, dostam. Ən böyük sevgim elə ətrafımda olan doğma, əziz bildiyim insanlardır ki, onların varlığı ilə mən xoşbəxt oluram. Mən nə olursa-olsun hər gün onlara zamanımı ayırıram. Çünki o dövrdür ki, sevdiklərimizdən möhkəm yapışmalıyıq. Sabah başımıza nə gələcəyi bəlli deyil.
- Güvəndiyiniz dağlara qarlar çox yağıb?
- Düşünürəm ki, hər kəsin həyatında güvəndiyi dağlara qar yağıb. Amma mən çox pozitiv insanam. Çox qəribədir ki, mən heç kimə nə kin bəsləmirəm, nə də ki, kimləsə küsülü qalıb, beynimdə o neqativi saxlamıram. Məndə ümumiyyətlə neqativ deyilən bir şey yoxdur. Bəzən küsülü olduğum insanlarla salamlaşıram, sonra yadıma düşür ki, bu insandan incimişdim. Heç kimdən ummuram, küsmürəm, heç kimə güvənmirəm ki, onlara qar yağanda da pis olum. Çox şükür bura qədər öz gücümə, qüvvəmə, halal zəhmətimə, savadıma, bacarığıma görə gəlib çatmışam. Məncə insan bu həyatda kiməsə güvənərək yaşamasa, onda o dağlara qar yağanda da pis olmaz.
Geri qayıt